نتایج مقایسه میانگین داده‌های مربوط به اثر متقابل نشان داد که تیمار آب شهری×گل داودی با ۲۰۶/۲ میکروگرم در هر گرم وزن‌تر بیشترین مقدار کاروتنوئید گلبرگ و ۴ تیمار آب مغناطیسی×گل رز، آب مقطر× گل رز، آب دیونیزه×گل رز و آب شهری×گل رز کمترین مقدار کاروتنوئید گلبرگ را در بین تیمارها به خود اختصاص دادند (جدول ۴-۲، شکل ۴-۷).
AD: آب مغناطیسی×گل داودی
AG: آب مغناطیسی×گل ژربرا
AR: آب مغناطیسی×گل رز
BD:آب مقطر×گل داودی
BG: آب مقطر×گل ژربرا
BR: آب مقطر×گل رز
CD: آب دیونیزه×گل داودی
CG: آب دیونیزه×گل ژربرا
CR: آب دیونیزه×گل رز
ED: آب شهری×گل داودی
EG: آب شهری×گل ژربرا
ER: آب شهری×گل رز
شکل ۴-۷- تاثیر تیمارهای مختلف روی کاروتنوئید گلبرگ
۴-۸- شاخص کلروفیل b ,a وکل
لازم به توضیح است که گل شاخه بریده ژربرا فاقد برگ بوده و صفات کلروفیل a، b و کل برای این گیاه اندازه‌گیری نشده است.

نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر انواع مختلف آب، انواع گل و همچنین اثر متقابل تیمارها روی شاخص کلروفیل a، b و کل در سطح آماری ۱ درصد معنی‌دار است (جدول ۴-۵). بررسی نتایج مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که در بین انواع مختلف آب، تیمار آب مغناطیسی بیشترین کلروفیل a (01/15 میلی‌گرم در هر گرم وزن ‌تر)، کلروفیل b (77/8 میلی‌گرم در هر گرم وزن ‌تر) و کلروفیل کل (۸۱/۲۳ میلی‌گرم در هر گرم وزن ‌تر) را به خود اختصاص داده و تیمار برتر شناخته شد. در بین انواع گل‌ها نیز گل رز بیشترین مقدار کلروفیل a (50/8 میلی‌گرم در هر گرم وزن‌تر)، کلروفیل b (50/6 میلی‌گرم در هر گرم وزن‌تر) و کلروفیل کل (۵۱/۱۴ میلی‌گرم در هر گرم وزن ‌تر) را به خود اختصاص داد (جدول ۴-۶).
بررسی نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارها نشان داد که بیشترین کلروفیل a در تیمار آب مغناطیسی×گل رز با ۴۸/۱۸ میلی‌گرم در هر گرم وزن‌تر و کمترین کلروفیل a در تیمارهای آب مقطر×گل داودی، آب دیونیزه×گل داودی و آب شهری×گل داودی مشاهده شد. در صفات کلروفیل b و کل نیز تیمار آب مغناطیسی×گل رز به‌ترتیب با ۸۲/۱۰ میلی‌گرم در هر گرم وزن‌تر و ۳۰/۲۹ میلی‌گرم در هر گرم وزن‌تر برترین تیمار بود.تیمارهای آب مقطر×گل داودی و آب شهری×گل داودی کمترین مقدار کلروفیل b و تیمارهای آب مقطر×گل داودی، آب دیونیزه×گل داودی و آب شهری×گل داودی کمترین مقدار کلروفیل کل را داشتند و تیمار مناسبی نبودند (جدول ۴-۶، شکل ۴-۸، ۴-۹، ۴-۱۰).
AD: آب مغناطیسی×گل داودی
AR: آب مغناطیسی×گل رز
BD:آب مقطر×گل داودی
BR: آب مقطر×گل رز
CD: آب دیونیزه×گل داودی
CR: آب دیونیزه×گل رز
ED: آب شهری×گل داودی
ER: آب شهری×گل رز
شکل ۴-۸- تاثیر تیمارهای مختلف روی کلروفیل a
AD: آب مغناطیسی×گل داودی
AR: آب مغناطیسی×گل رز
BD:آب مقطر×گل داودی
BR: آب مقطر×گل رز
CD: آب دیونیزه×گل داودی
CR: آب دیونیزه×گل رز
ED: آب شهری×گل داودی
ER: آب شهری×گل رز
شکل ۴-۹- تاثیر تیمارهای مختلف روی کلروفیل b
AD: آب مغناطیسی×گل داودی
AR: آب مغناطیسی×گل رز
BD:آب مقطر×گل داودی
BR: آب مقطر×گل رز
CD: آب دیونیزه×گل داودی
CR: آب دیونیزه×گل رز
ED: آب شهری×گل داودی
ER: آب شهری×گل رز
شکل ۴-۱۰- تاثیر تیمارهای مختلف روی کلروفیل کل
۴-۹- پروتئین گلبرگ
تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تاثیر انواع آب، انواع گل و همچنین اثر متقابل تیمارها روی پروتئین گلبرگ در سطح آماری ۱ درصد معنی‌دار است (جدول ۴-۱). بررسی مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که در بین تیمارهای مختلف آب تیمار آب دیونیزه با ۷۵/۶ درصد و تیمار آب مقطر با ۰۴/۴ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین پروتئین گلبرگ را در بین تیمارها داشتند. در بین تیمارهای انواع گل، گل رز (۰۹/۶ درصد) و سپس گل داودی (۸۷/۵ درصد) بیشترین مقدار پروتئین گلبرگ را داشتند (جدول ۴-۲).