اطمینان از کیفیت برنامه‌ها به میزانی که فراتر از انتقاد باشد؛
القای هوش هیجانی در سازمان به شیوه‌های مختلف؛
پیدا کردن رهبران و مربیانی با هوش هیجانی برای راهنمایی و هدایت اجرای طرح؛

شروع اجرای طرح در یک موقعیت زمانی مناسب؛
برنامه‌ای برای استفاده از عواطف به منظور تاثیرگذاری مثبت بر روی اعضای تیم طراحی گردد؛
فعالیت‌های ساختاری تیم با مدل هوش عاطفی ارتباط داده شوند و به افراد در یادگیری نحوه استفاده از هوش عاطفی جهت تاثیرگذاری مثبت بر عملکرد اعضای تیم کمک شود؛
مهارت‌های مؤثر برای کنترل موقعیت‌هایی که قبلا روی آنها کنترل نداشته، بهبود یابند؛
راهبردهایی را جهت غلبه بر احساسات منفی و ایجاد احساسات مثبت در افراد طراحی نمود (سیاروچی و همکاران، ۱۳۸۳).
آموزش هوش هیجانی
قسمت مهمی از هوش هیجانی از تحقیقات مربوط به رشد کودک ناشی می‌شود. همه ما دارای توانایی‌هایی هستیم که ذاتی بوده و نمی‌توان آنها را افزایش داد و در مقابل، بعضی از توانایی‌های دیگر در وجود هر فرد هستند که قابلیت‌های آموزش، یادگیری و بهبود توسعه را دارند. هوش هیجانی به طور ذاتی و فطری در درون هر فرد وجود دارد، ولی می‌توان
مهارت‌های عاطفی را به افراد آموزش داد و دانش و آگاهی آنها را نسبت به عواطف خود و دیگران افزایش داد حتی اگر نتوان هوش هیجانی افراد را افزایش داد تا با آموزش مهارت‌های عاطفی به معلومات آنها افزوده خواهد شد. بهترین خبر درباره هوش هیجانی این است که بر خلاف بهره هوشی قابل یادگیری است (تریویس و برادبری، ۱۳۸۴).
اگر انسان‌ها درباره احساسات و تجارب خود با هم بحث و گفتگو کنند، این امر به نوعی موجب یادگیری عاطفی آنها خواهد شد. البته یادگیری درباره عواطف بدین گونه نیست که چند تمرین خاص را انجام داد و در نتیجه یادگیری را بلافاصله مشاهده کرد، بلکه نتیجه این نوع یادگیری در تعامل با افراد و فعالیت‌های گروهی نمایان خواهد شد. آموزش هوش هیجانی به این معنی نیست که به افراد پند داده و نصیحت کنیم بلکه بدین صورت می‌باشد که در آنها نسبت به احساسات و عواطف، حساسیت ایجاد کرده و آگاهی و دانش آنها را نسبت به ابعاد عاطفی موجود در درون انسان‌ها افزایش داد. مهارت‌های هیجانی که افراد می‌آموزند به آنها در زمینه برقراری ارتباط با دیگران در محیط کار و اجتماع کمک خواهد کرد. در نتیجه همکاری بین افراد بهتر شده و عملکردشان نیز بهبود خواهد یافت. آموزش هوش هیجانی و افزایش آگاهی افراد نسبت به عواطف خوب و بدی که در درون انسان‌ها نهفته‌اند به طور مؤثری موجب افزایش مهارت خوب گوش دادن، برقراری ارتباط با دیگران و بیان احساسات خود، حل تعارض و مقابله با فشار عصبی و استرس خواهد شد (تریویس برادبری،) پون تنگ فات، در نتیجه تحقیقات خود در سنگاپور بیان می‌دارد که سطح هوش هیجانی افراد به طور ژنتیکی ثابت نیست و می‌توان آن را بهبود بخشید. چنانچه آگاهی افراد را نسبت به مزایای هوش هیجانی افزایش دهیم، افراد بیشتر سعی خواهند کرد که بر روی هوش هیجانی خود سرمایه گذاری کند تا موفقیت‌های خود را در زندگی و کار افزایش دهند. انسان‌ها همزمان با آگاه شدن نسبت به عواطف و احساسات خود، سعی خواهند کرد که تاثیر عواطف و احساسات را در تعاملات خود با دیگران نیز درک کرده و از آن بهره‌امند شوند. این گونه آگاهی‌ها بر روابط اجتماعی و کار گروهی آنها تاثیر مثبت خواهد گذاشت (عیدی، ۱۳۸۶).
کاربرد هوش هیجانی
پنج حیطه اصلی برای کاربرد نظریه «هوش هیجانی» و سنجش آن وجود دارند: آموزش، مدیریت منابع انسانی، سیاست، بازاریابی و پویایی خانواده. به ترتیب، این پنج دامنه مورد بررسی قرار می‏گیرند:

1. 1. آموزش

در سال‏های اخیر، موضوع هوش هیجانی برای سازمان‏دهی تلاش‏ها به منظور آموزش مهارت‏های گوناگون به کودکان مدرسه‏ای، مورد استفاده قرار گرفته است؛ مهارت‏هایی که به شکل‏گیری توانایی در مدیریت خود و روابط اجتماعی کمک می‏کنند. در متون تربیتی، معمولاً آن را «یادگیری اجتماعی و هیجانی» می‏نامند و برنامه‏هایی از آموزش مهارت‏هایی مثل حل مسئله اجتماعی و مدیریت تعارض، تا برنامه‏های آموزشی بلندتری، که زمینه‏های وسیع‏تری از رشد اجتماعی را تشکیل می‏دهند، دربر می‏گیرد.

2. 2. مدیریت منابع انسانی

محل کار، عمدتا به خاطر کتاب تجاری پرفروش گلمن در هوش هیجانی، مشهورترین جنبه از کاربرد هوش هیجانی است. او با گروه‏های۹۶ یکی از شرکت‏های عمدهمشاوره و رشد منابع انسانی به همکاری پرداخت تا میزان توانایی‏های کاری آنان را افزایش دهد و در پی آن، برنامه‏هایی برای افزایش این مهارت‏ها میان کارکنان شکل گرفت. کوپر^[۸۹] و سواف^[۹۰] نوشته‏اند اگر نیروی انگیزش هوش در تجارت قرن بیستم آی کیو (IQ) بود، در قرن بیست و یکم، EQ خواهد بود. استفاده از EQ برای تصمیمات استخدامی موفقیت ۹۰ درصدی را به همراه دارد. با وجود اینکه این‏گونه ادعاها مبالغه‏آمیزند، نوشته‏هایی که به آرامی رو به گسترش هستند حکایت از اهمیت داشتن هوش هیجانی در محل کار دارند. برای نمونه، یکی از معدود بررسی‏های انجام شده در کشورمان، که گل‏پرور و همکارانش روی تعدادی از کارکنان و کارگران اصفهانی انجام دادند، نشان داد از بین مؤلّفه‏های هوش هیجانی بار ـ اون، خوش‏بینی، مسئولیت‏پذیری اجتماعی، خودابرازی، همدلی و تحمّل فشار روانی قادر به پیشبرد شغلی هستند و صرفا خوش‏بینی، مسئولیت‏پذیری اجتماعی، خودابرازی و همدلی دارای مسیرهای یک‏سویه و معنادار با پیشرفت شغلی هستند.

3. 3. سیاست

در مقایسه با آموزش و مدیریت منابع انسانی، کاربرد هوش هیجانی در سیاست نسبتا جدید است. مارکوس^[۹۱]، نیومن^[۹۲] و مکیون^[۹۳] کما بیش بر پایه اکتشافات مربوط به مبانی عصب‏شناختی تعامل هیجان و تصمیم‏ گیری منطقی، رویکردی از قوّه تشخیص سیاسی، با نام «هوش عاطفی»تهیه کردند و ارائه دادند. این رویکرد به منظور بررسی تعامل حالات روان ‏شناختی گذرا (مثل خلق و هیجان) با ارزش‏ها و باورهای موجود (مانند علاقه به خود)، در مشخص کردن رفتار سیاسی، طرّاحی شد.
دیگر پژوهشگران نگاهی ویژه به موارد فردی از رهبری سیاسی داشته‏اند. گرینستین^[۹۴] در یک بررسی از همه رئیسان جمهور ایالات متحده آمریکا از روزولت^[۹۵] تا کلینتون^[۹۶]، می‏گوید: برای موفقیت در اداره جمهوری، شش شرط لازم است: ۱. کارآمدی در ارتباط با عموم؛ ۲. ظرفیت سازمان‏دهی؛ ۳. مهارت سیاسی؛ ۴. بصیرت؛ ۵. روش‏شناختی؛ ۶. هوش هیجانی. وی برای توجه به هوش هیجانی، بیشتر بر شاخه «مدیریت هیجانی» تمرکز می‏کند و متذکر می‏شود که رؤسای جمهور در این زمینه، متفاوت بوده‏اند.

4. 4. بازاریابی

با عمومیت یافتن هوش هیجانی در خلال دهه ۱۹۹۰، متخصصان بازاریابی و تبلیغات علاقه‏مند به پیوند دادن تولیدات با حالات هیجانی مشتریان، از طریق فنی مشهور به «مارک تجاری هیجانی» شدند. با اینکه کتاب‏های «مارک هیجانی» تنها با مسامحه، به مطالعه هوش هیجانی مربوط می‏شوند، تا حدّی معقول به نظر می‏رسد که مدیریت هیجانات مشتریان بخشی از شیوه فروش تولیدات باشد. باید با مشتریان بالقوّه، ارتباط هیجانی ایجاد شود و نتایج هیجانی مطلوب در رسانه‏ها برجسته گردد.

5. 5. پویایی خانواده

وجود بهداشت روانی در هر خانواده‏ای منجر به بهبود تمام عملکردهای عاطفی، شناختی و رفتاری افراد خانواده می‏شود و آنها را به بالاترین سطح ارتقا می‏دهد، به گونه‏ای که افراد از توانایی‏های ذاتی خود در حدّ کمال استفاده می‏ نمایند و یک حالت سازگاری خوب، احساس بهزیستی و نگرش مثبت به زندگی خود و دیگران در آنها ایجاد می‏کند. هوش هیجانی یکی از مؤلّفه‏های بهداشتی روانی است که در زمینه توانمندسازی خانواده‏ها نقش مؤثری دارد.
آخرین کاربرد هوش هیجانی مربوط به تربیت کارآمد و پرهیز از ناسازگاری زناشویی است. کتاب‏های راهنمای زیادی درباره اهمیت توانایی‏ها و مهارت‏های هیجانی در تربیت کارآمد و در رشد کودک برای عموم نوشته شده‏اند. برای نمونه، گاتمن^[۹۷] در خلال کارش، با هدایت هیجانی والدین، کشف کرد که تعامل والد ـ کودک هنگامی که هیجانات ابراز می‏شوند، برای رشد کودک حیاتی است. به نظر می‏رسد والدین کارآمد کسانی هستند که:

1. 1. از هیجانات کودکشان آگاه می‏شوند.

1. 1. هیجان را به عنوان فرصتی برای یادگیری و صمیمیت می‏شناسند.

1. 1. همدلانه به کودکانشان گوش می‏دهند.

1. 1. به کودک کمک می‏کنند هیجاناتی را که در حال تجربه‏اند برچسب بزنند.

1. 1. هنگام جست‏وجوی راه‏حل برای مشکلی که هیجان‏ها را به وجود آورده است محدودیت‏هایی ایجاد می‏کنند.

بررسی‏هایی که با بهره گرفتن از مقیاس MSCEIT انجام شده‏اند، ارتباطی قوی بین هوش هیجانی تربیتی و توانایی اجتماعی در کودکان را نشان می‏دهد. برای مثال، مارسلند^[۹۸] و لیکاوک^[۹۹] نمونه‏ای ۶۷ نفری از نوزادان و مادرانشان را بررسی کردند. طبق بررسی آنان، هوش هیجانی مادران در شاخه‏های MSCEIT نشان داد: هوش هیجانی مادرانه، به ویژه ادراک هیجانی مناسب، با همدلی کودک بسیار همبسته است. هوش هیجانی بالای مادرانه با دل‏بستگی ایمن بالای نوزادان نیز همبسته است. با وجود آثار گسترده در رشد هیجانی کودکان، در زمینه سنجش هوش هیجانی والدین و بررسی رابطه آن با مهارت‏ها و شگردهای تربیت کودک، کار اندکی انجام شده است(عیدی، ۱۳۸۶).
در یک بررسی جدید، به راکت^[۱۰۰]، وارنر^[۱۰۱] و به سکو^[۱۰۲] ارتباط میان هوش هیجانی را ـ که با MSCEIT اندازه‏گیری شد ـ با کیفیت رابطه در میان ۸۶ زوج ناهمجنس‏خواه مطالعه کردند. آنان دریافتند: زوج‏هایی که هر دو، هوش هیجانی پایینی دارند، نسبت به زوج‏هایی که یکی یا هر دوی آنها هوش هیجانی بالایی دارند رابطه ضعیف‏تری دارند. به عبارت دیگر، بالا بودن هوش هیجانی در یکی از زوجین، درست همان نتیجه را در نحوه رابطه خواهد داشت که بالا بودن هوش هیجانی در هر دو دارد. آنان این فرض را مطرح کردند که در رابطه عاشقانه، بالا بودن هوش هیجانی شریک دوم افزایش قابل توجهی در عملکرد زوجین به دنبال نخواهد داشت. بالا بودن هوش هیجانی در یکی کافی است تا رابطه در مسیر درست باقی بماند. این نکته هم جالب است که زنان نمره‏های هوش هیجانی به مراتب بالاتری نسبت به مردان به دست می‏آورند که موافق است با پژوهش دیگری که می‏گوید: زنان گرایش دارند در روابط صمیمی، مدیر هیجان باشند(عیدی، ۱۳۸۶).
آموزش و یادگیری هوش هیجانی در سازمان
برخی از خصوصیات هوش هیجانی می‌تواند اکتسابی باشد. این ویژگی‌ها می‌تواند توسط کارکنان به ویژه سطوح مدیریتی فراگرفته شود. البته باید در نظر داشت این نوع یادگیری دو حلقه‌ای یا حتی سه حلقه‌ای باید باشد. رهبری در آموزش این خصوصیات به افراد نقش کلیدی را ایفا می‌کند.از وظایف مهم رهبر درک عواطف دیگران عمل کردن در جهت شکل دادن به آن‌هاست.کنترل این مبادله احساسات و عواطف بر عهده هوش عاطفی فرد است.رهبر قدرتمند کسی است که بتواند با خلق وخوی دیگران سازگار شود و دیگران را زیر سلطه عاطفی خود در آورد.رهبر می‌تواند این هوش را بین افراد ایجاد کند. عاملی که باعث ایجاد روابط نزدیک با دیگران می‌شود هوش بین فردی است. هسته هوش بین فردی ابتدا توانایی درک و سپس ارائه پاسخ مناسب به روحی‌ات و خلق و خو و انگیزش‌ها و خواسته‌های افراد دیگر است. درمقابل آن هوش درون فردیاست که کلید اصلی عبارت است از: آگاهی داشتن از احساسات شخصی خود که حاصل خودآگاهی ا ست و توانایی متمایز کردن و استفاده از آنها برای هدایت رفتار خویش.هوش بین فردی توانایی درک افراد دیگر است، یعنی اینکه چه چیز موجب برانگیختن آنها می‌شود، چگونه کار می‌کنند و چگونه می‌توان با آنها کار مشترک انجام داد. تجار و مدیران موفق جزو کسانی‌اند که از هوش میان فردی بالایی برخوردارند.
هاچ و گاردنر معتقدند هرکس چهار خصوصیت زیر را داشته باشد صاحب هوش بین فردی است:
* سازماندهی گروه: داشتن ابتکار عمل برای هماهنگ کردن فعالیت‌های عده‌ای از افراد.