تمرکز بر مشتری
تمرکز انسانی
تمرکز بر فرایند
آینده
تمرکز بر توسعه و تجدید حیات
محیط عملیاتی
(عطافر و علینقیان، ۱۳۹۱، ۳۰ و ۲۹)
۲-۱۹-۳- مدل تکنولوژی بروکر
این مدل توسط بروکینگ (۱۹۹۶) مطرح شد. در این مدل نیز مانند اسکاندیا، ارزش بازار شرکت را در نظر می گیرد و آن را برابر جمع ارزش دارایی های مشهود و سرمایه معنوی شرکت می داند:
سرمایه معنوی + ارزش دارایی های مشهود= ارزش شرکت
این مدل سرمایه فکری را به چهار طبقه تقسیم می کند. (شکل ۲-۱۱)
۲-۱۹-۳-۱- دارایی های بازار
پتانسیل بازار با توجه به دارایی های نامشهود مرتبط با بازارش مثل وفاداری مشتری، کانال های توزیع، حق فروش ها، نام شرکت و غیره.
۲-۱۹-۳-۲- دارایی های انسانی
شامل تجربیات، خلاقیت، ظرفیت حل مسائل، توانایی مدیریت و غیره می شود.
۲-۱۹-۳-۳- دارایی های معنوی
شامل رموز شرکت، حق مؤلف، دانش فنی، حق اختراع و مسائلی از این دست است.
۲-۱۹-۳-۴- دارایی های زیربنایی
تکنولوژی ها و روش ها و فرآیندهایی که به سازمان اجازه می دهد فعالیت کند. (عطافر و علینقیان، ۱۳۹۱، ۳۱)
تصویر ۲-۱۱: مدل تکنولوژی بروکر
اهداف شرکتی
سرمایه فکری
دارایی های زیربنایی
دارایی های معنوی
دارایی های انسانی
دارایی های
بازار
(عطافر و علینقیان، ۱۳۹۱، ۳۱)
۲-۱۹-۴- مدل بانک امپراتوری کانادا
هربرت سینت (۱۹۹۶) این مدل را ارائه داد. در آن به دو بعد دانش و تاکتیک اهمیت زیادی می دهد و دانش تاکتیکی را با توجه به سرمایه فکری تعریف می کند و به آن به عنوان اولین عامل ایجاد کننده ارزش در سازمان توجه می کند. در این مدل سرمایه فکری متشکل از سه عنصر است:
۲-۱۹-۴-۱- سرمایه انسانی (ظرفیت افراد)
شامل اعتقادات، ارزشها و توجهات افراد است.
۲-۱۹-۴-۲- سرمایه مشتری
ادراکات جمعی مشتریان درباره ارزش محصولات و خدمات ارائه شده است.
۲-۱۹-۴-۳- سرمایه ساختاری
روش تفکر سازمان و روشی که فرهنگ تجسم می شود را در بر می گیرد.
در هر یک از این عناصر دو سطح دانشی وجود دارد:

• • دانش ضمنی که بصورت جدا و بند بند است.

• • دانش تاکتیکی که شامل بینش، دیدگاه ها، اعتقادات و ارزش های فردی است که از تجربیاتشان حاصل می شود. (عطافر و علینقیان، ۱۳۹۱، ۳۱)

۲-۱۹-۵- مدل دانشگاه وسترن اونتاریو
این مدل توسط نیک بانتیس (۱۹۹۸) برای تشریح اثر سرمایه فکری روی مسئولیت مدیریت مطرح شد. این مدل پیشنهاد می کند که روابط علی و معلولی میان ابعاد سرمایه فکری و نتایج سازمانی وجود دارد. در آن سرمایه فکری را سیستمی از بلوک هایی به هم پیوسته در نظر می گیرد که شامل عناصر زیر است (شکل ۲-۱۲):

۲-۱۹-۵-۱- سرمایه انسانی
دانش تاکتیکی فردی که اعضای سازمان دارا می باشند و ترکیبی از آموزش، ژنتیک و تجربه است.
۲-۱۹-۵-۲- سرمایه ساختاری
دانش تاکتیکی سازمان را در بر می گیرد.
۲-۱۹-۵-۳- سرمایه مشتری
دانش جامع در نواحی بازاریابی و روابط با مشتری است.
تصویر ۲-۱۲: مفهوم سازی سرمایه فکری در مدل دانشگاه ونسترن اونتاریو