۱ ) اختلاف معنی داری بین سطح اضطراب کودکان در گروه شاهد و آزمون در بدو پذیرش وجود نداشت (۱/۰ - p) ؛
۲ ) کودکان گروه آزمون که روزانه از برنامه بازی استفاده می کردند؛ به طور معناداری دارای سطح پائین تری نسبت به گروه کنترل بودند ( ۰۶/۰ p<) ؛
۳ ) برنامه بازی از افزایش اضطراب در کودکان گروه آزمون طی بستری شدن پیشگیری کرده بود. یافته های این پژوهش، ضرورت اجرای بازی در کودکان بستری شده را حمایت می کند و اینکه بازی از افزایش اضطراب در کودکان بستری جلوگیری می کند را تایید می کند.
کاردیو[۱۰۳] ۱۹۷۴ در مطالعه خود اثربخشی بازی درمانگری را برای کودکان ۶ – ۲ ساله بستری در بیمارستان به کار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که ۵۰ آزمودنی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه کمتر مضطرب بودند، بهتر می خوابیدند و واپس روی کمتری نشان می دادند.
آدامز[۱۰۴] ۱۹۷۶ یک برنامه بازی به منظور افزایش سازش یافتگی و افزایش همکاری کودک با پزشکان را با کودکان مبتلا به بیماری مهلک ایجاد کرد. » (ممی یانلو، ۱۳۷۹).
فصل سوم
روش تحقیق
روش تحقیق :
این پژوهش شبه آزمایشی است. که در این طرح متغیر وابسته قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل اندازه گیری می شود. در شکل زیر مراحل این طرح را نشان می دهد. در این نمودار T1 عبارت است از پیش آزمون یا متغیر وابسته که قبل از اجرای متغیر مستقل (X) اندازه گیری می شود، و T2 پس آزمون، یعنی رفتار مشاهده شده یا متغیر وابسته است که بعد از اجرای متغیر مستقل اندازه گیری می شود.
| پس آزمون | متغیر مستقل | پیش آزمون |
| T2 | X | T1 |
با توجه به شکل فوق مراحل اجرای طرح عبارتست از :
۱ ) اجرای پیش آزمون ؛
۲ ) قرار دادن آزمودنیها در معرض متغیر مستقل X ؛
۳ ) اجرای پس آزمون و مقایسه نتایج حاصل با بهره گرفتن از ابزار آماری مناسب (دلاور، ۱۳۷۶).
در این پژوهش برنامه های بازی و اسباب بازی متغیر مستقل، و بهبودی حال کودکان (کاهش عوارض ناشی از بستری شدن مانند ترس، اضطراب و درد) متغیر وابسته می باشد.
روش اجرا
به این ترتیب ۳۰ نمونه با توجه به ویژگیهای مشخص شده و به طور غیراحتمالی و در دسترس انتخاب شده و در گروه قرار گرفتند. در این مرحله پژوهشگر پس از معرفی خود و بازگو کردن هدف تحقیق برای والدین و کودک واجد شرایط و جلب رضایت آنان برای شرکت در پژوهش پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک را از طریق مصاحبه با یکی از والدین همراه کودک تکمیل کرد. سپس ابزار خودسنجی ترس (ضمیمه شماره ۱) از طریق مصاحبه با کودک تکمیل گردید. داده های حاصل از این ابزار، عوامل ترس کودکان مشخص شد. و نوع بازی برای هر کودک با توجه به داده های حاصل از ترس های بالینی تعیین شد.
ابزارهای تصویری اضطراب (ضمیمه شماره ۲) و ابزار سنجش درد (ضمیمه شماره ۳) قبل از مداخله بازی توسط کودک مشخص شد. سپس برای هر یک از برنامه های بازی براساس علل ترس کودکان با درنظر گرفتن سن و جنس و شرایط کودک بستری طی ۳ جلسه نیم ساعته، برنامه ریزی شد. بعد از برنامه ریزی برنامه های بازی در روزهای دوم و سوم و چهارم بستری بودن کودک به مدت نیم ساعت اجرا گردید.
| علل ترس | شیوه بازی |
| ترس از رویه های درمانی | توضیح رویه های درمانی با بهره گرفتن از عروسک نمایشی، آشنایی با وسائل پزشکی |
| ترس از محیط و تجهیزات | بازدید از تجهیزات و محیط بیمارستان همراه با پژوهشگر |
| اضطراب جدایی و بستری بودن طولانی مدت در بیمارستان | خواندت کتاب داستان * بازی های فکری (پازل، کارت بازی، بازی با هزار سازه) |
| دوری از گروه همسن و سال | نمایش های عروسکی * تشویق به بازیهای گروهی به وسیله عروسک نمایشی |
