این مثالی است از اینکه چگونه ابزار سایبری میتوانند مرز بین سازمانهای متشکل و افراد بدون ساختار را محو سازند.
بند سوم: جاسوسی سایبری[۱۰۰]
جاسوسی سایبر، به عملی اشاره دارد که به منظور به دست آوردن اسرار (حساس، اختصاصی و یا اطلاعات طبقهبندی شده) از افراد، رقبا، گروهها، دولتها و دشمنان، برای استفادهی نظامی، سیاسی یا اقتصادی با بهره گرفتن از روشهای بهرهبرداری غیر قانونی در اینترنت، شبکه، نرمافزار و یا رایانه صورت میگیرد. البته با توجه به توضیحات مندرج در بخش “بهرهبرداری سایبری"، تقریباً میتوان گفت که بهرهبرداری نیز خود به نوعی جاسوسی میباشد، به شرط آنکه از اطلاعات هک شده برای منظورهای فوق استفاده شده باشد.[۱۰۱]
بند چهارم: حملات سایبری با هدف تخریب: CNA
امروزه رشد شبکههای رایانهای بسیار سریعتر از رشد نرمافزارهای امنیتی مرتبط به آنها بوده و به همین دلیل هدف از حملهی سایبری، دستیابی به اطلاعات سایر کشورها، ایجاد وقفه در تجارت و یا ایجاد خدشه در زیر ساختها میباشد، زیرساختهایی مانند: «آب، برق، حملونقل و…» به نحوی که هزینههای اقتصادی را افزایش دهند و در نتیجه از ابتدای قرن جدید تاکنون، میزان حملات سایبری در سطح جهان بسیار افزایش یافته است.
هنوز زیرساختهای کافی برای جلوگیری از حملات سایبری در سیستمهای رایانهای کشورها تعبیه نشده است. فضای مجازی به یک مکان بالقوه برای جرایمی این چنینی تبدیل شده است. میلیاردها دلار بدون کمترین امنیتی در فضای سایبر روزانه جابهجا میشوند و بخشی از مهمترین اطلاعات دولتی و شخصی بدون کمترین امنیتی در فضای مجازی وجود دارند که خطر حملات سایبری را افزایش میدهند.
جدول زیر برخی از حملات متداول را نشان میدهد:
انواع حملات | |
Denial of Service (DoS) & Distributed Denial of Service (DDoS) | |
Back Door | Spoofing |
Man in the Middle | Replay |
TCP/IP Hijacking | Weak Keys |
Mathematical | Password Guessing |
Brute Force | Dictionary |
Birthday | Software Exploitation |
Malicious Code | Viruses |
Virus Hoaxes | Trojan Horses |
Logic Bombs |