۲-۵-۲٫ سنتز۲-(۳و۴-دی متوکسی فنیل)-۶-نیتروکینوکسالین ۴۲
۲-۵-۳٫ سنتز۲-(۴بروموفنیل)-۶-نیتروکینوکسالین ۴۳
۲-۶٫ نتیجه‌گیری ۴۴
فصل سوم: بخش تجربی
۳-۱٫ مواد ودستگاه ها ۴۶
۳-۲٫ روش سنتز مشتقات ۴۷
۳-۲-۱٫ روش کلی سنتز مشتقات آریل پیریدو]۲و۳-[b پیرازین‌ها ۴۸
۳-۲-۲٫ روش کلی سنتز مشتقات ۵-آریل پیرازین-۳،۲–دی کربونیتریل ۵۵
۳-۲-۳٫ روش کلی سنتز۲-آریل کینوکسالینها ۵۹
۳-۲-۴٫ روش کلی سنتز۲-آریل ۶-نیتروکینوکسالینها ۶۷
فصل چهارم ضمیمه طیف ۷۲
منابع و مآخذ ۸۹
فصل اول
مقدمه
صل اول: مقدمه
پیرازین ها :
پیرازین ها دسته ای از دیازین ها بوده و دیازین ها نیز از مشتقات بنزن به شمار می روند که به جای دو اتم کربن دارای دو اتم نیترو‍ژن می باشند. دیازین ها دارای سه ساختار ایزومری ممکن می باشند که بسته به موقعیت های (۱و۲)، (۱و۳)و (۱و۴) اتم های نیتروﮋن در حلقه به ترتیب پیریدازین (۱)، پیریمیدین (۲) و پیرازین (۳) نامیده می شوند.
ساختار پیرازین ها :
ساختار پیرازین (۳) به وسیله آنالیز اشعه X و پراش الکترون تعیین شده است. پیرازین حلقه شش عضوی مسطح دارای دو اتم نیتروﮋن با تقارن D2h است که این اتمها در حلقه نسبت به هم در موقعیت (۱و۴) قرارگرفته اند.
پیرازین دارای نقطه ذوب ۵۷ بوده و در دمای oC ۱۱۶ به جوش می آید. ظرفیت گرمایی اندازه گیری شده برای پیرازین کریستالی در محدوده oC۴۰-۲۰ است [۱]
طیف ۱H-NMR شامل یک پیک برای چهار هیدروژن معادل می باشد که در ppm63/8=δ در حلال کلروفرم دوتریه ظاهر می شود:
همچنین دارای یک پیک کربن ۱۳C-NMR در ppm9/144=δ برای چهار کربن معادل می باشد:
ترکیبات پیرازینی خواص بیولوژیکی و دارویی دارند که در بسیاری از موارد برای درمان بیماری های پیشرفته مانند سرطان استفاده می شوند. پیرازین دارای مشتقات فراوانی است که از آن جمله می توان به پیریدوپیرازین ها (۴) و (۵) اشاره کرد.
وجود یک حلقه ی پیریدینی چسبیده به پیرازین نه تنها ویژگی های فیزیکی آن از جمله دمای ذوب و جوش را تغییر می دهد بلکه روی خواص شیمیایی آن نیز تأثیرگذار است.
در سال های اخیر تعدادی از پیریدوپیرازین ها به عنوان ترکیبات دارای خواص بیولوژیکی در برخی از مجلات و منابع پزشکی و شیمی معرفی شده اند. برای مثال دو نمونه از این ترکیبات مانندپیریدو ]۲و۳-۳و۴- ۲[.
پیریدو ]۲و۳-۳[. همچنین مشتقاتپیریدو ]۳و۴-۴[.
سنتز پیرازین ها:
پیشگویی سنتز پیرازین به روش گسستن سیستم بر پایه ساختار اصلی دیگر آزین‌هاست. شکستن پیوند در گروه ایمین (سنتز یک مرحله ای) منجر به تشکیل ترکیبات ۲،۱-دیکربونیل (۶) و ۲،۱-دیایمینواتین(۷) بعنوان مواد اولیه می شود که برای سنتز پیرازین مشخصی بوسیله تراکم حلقوی شدن بکار می‌رود.دی هیدروپیرازین های (۸) و (۹) (از گسستن روش های b و c) مواد اولیه متفاوتی که از ۲،۱-دیآمینواتان های (۱۰) و (۶) یا از -آمینوکتون (۱۱) بدست می آیند[۵].
استفاده از ترکیبات ۱و۲-دی آمینها با ترکیبات ۱و۲-دی کربونیلدار:
در این روش سنتزی که بهترین راه برای ساختن پیرازین می باشد گروه های آمین یک ترکیب با حمله به گروه های کربونیل ترکیب دی کربونیلدار(۱۲)، ترکیب حلقوی را ایجاد می کنند که به حذف دو مولکول آب و تولید محصول نهایی منجر می شود. در صورت استفاده از ۱و۲-دی آمینو آلکن (۱۳)، نیازی به وجود اکسنده برای تولید پیرازین نیست:
اما اگر از ۱و۲-دی آمینو آلکان (۱۴) استفاده شود، حضور اکسنده برای هیدروژن گیری و ایجاد ترکیب آروماتیک ضروری است تا ۲و۳-دی هیدرو پیرازین (۱۵) تولید شده در مرحله اول را به محصول نهایی تبدیل کند:
از بهترین اکسنده های ملایم برای واکنش بالا می توان به MnO2در EtOH/KOHاشاره کردکه فقط سبب هیدروژن زدایی می گردد]۶[.
استفاده ازترکیب-آمینو کربونیل:
در واکنش دو مولکول -آمینو کربونیل (۱۶) با حملهی گروه های آمین مولکول اول به گروه های کربونیل مولکول دوم پیرازین مورد نظر ایجاد می شود که برای بدست آوردن ترکیب آروماتیک نیاز به حضور اکسنده برای تبدیل ۲و۵-دی هیدروپیرازین (۱۷) به پیرازین وجود دارد ]۵[.
استفاده از - آمینو هیدروکسیلها:
این واکنش با بهره گرفتن از دو مولکول -آمینو هیدروکسیل (۱۸) اولیه در حضور اکسنده انجام می شود که توأم با حمله گروه های آمین می باشد. می توان از Cr2O3به عنوان اکسنده ملایم استفاده کرد ]۷[.
استفاده از اکسیم ها:
مشتقات پیرازین از واکنش α-هیدروکسی کتون و α-کتواکسیم ها در حضور مقدار کاتالیزوری از سریک آمونیوم نیترات(CAN) سنتز شده اند.[۸]
