همان طور که مشهود است در جایابی بهینه با هدف تخمین حالت سیستم، حداقل تعداد بدست­آمده واحدهای اندازه‌گیری فازوری ۲۳ است اما نحوه چینش این دستگاه­ها به صورت چند ترکیب مختلف بدست آمده است. هر یک از این ۴ ترکیب، تمامی شین­های شبکه را رویت­پذیر خواهد کرد. با توجه به تئوری الگوریتم ارائه‌شده، برای یک شبکه با چینش منظم شین­ها می‌توان تعداد واحدهای اندازه‌گیری فازوری را تا تعداد شین­ها کاهش داد. البته با توجه به چینش نه چندان مناسب شبکه ۳۹ شینه IEEE این مقدار از ۲۶ بالاتر خواهد بود (برای شبکه ۳۹ شینه تقریباً ۲۹ واحد اندازه‌گیری فازوری نیاز است)؛ اما با به‌کارگیری الگوریتم جایابی بهینه و همپوشانی بسته‌های ۳تایی می‌توان این تعداد را کاهش داد و برای این شبکه تست تعداد واحدهای اندازه‌گیری فازوری را به ۲۳ رساند.

در روش ارائه‌شده در این تحقیق برای تخمین حالت سیستم نیازی به معلوم بودن پارامترهای سیستم نیست. در روش­های پیشین ارائه‌شده در[۲۵] و[۲۶] برای تخمین حالت سیستم، الگوریتم به پارامترهای سیستم نیازمند است که این مطلب در جایابی بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری تأثیر خواهد داشت. در این روش که به پارامترهای سیستم وابسته است جایابی بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری بوسیله برنامه­ ریزی خطی به سادگی امکان­ پذیر خواهد بود. برای مقایسه بهتر، جایابی بهینه بر روی شبکه تست ۳۹ شینه IEEE انجام می­ شود. نتیجه جایابی در جدول ‏۴‑۳ آورده شده است.

جدول ‏۴‑۳: نتیجه جایابی بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری برای تخمین حالت

شماره شین­ها

۲، ۴، ۶، ۸، ۱۰، ۱۲،۱۴، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۲، ۲۳، ۲۵، ۲۶، ۲۹، ۳۹

همان طور که در جدول ‏۴‑۳ آورده شده است بوسیله این روش با ۱۸ واحد اندازه‌گیری فازوری و داشتن پارامترهای سیستم می‌توان حالت سیستم را تخمین زد. درحالی‌که در روش ارائه‌شده در این تحقیق با ۲۳ واحد اندازه‌گیری فازوری و بدون نیاز به پارامترهای سیستم می‌توان حالت سیستم را تخمین زد. در حقیقت در این روش تخمین حالت با اضافه کردن تعداد واحدهای اندازه‌گیری فازوری به میزان تقریبی ۲۵% نیاز به پارامترهای شبکه از بین می­رود.
باید دقت داشت که جایابی بهینه با هدف تخمین حالت سیستم تمامی شین­های شبکه را رویت­پذیر می­ کند اما تمامی خطوط لزوماً رویت­پذیر نخواهند بود. به عنوان مثال با چینش واحدهای اندازه‌گیری فازوری مطابق با ترکیب ۱ جدول ‏۴‑۳، که در شکل ۴-۲ مشاهده می­ شود، برخی خطوط همانند خطوط ۲۵-۲۶، ۲۶-۲۹، ۱۶-۱۹ و ۲۲-۲۳ که با علامت قرمز رنگ مشخص‌شده‌اند رویت­پذیر نیستند. همان طور که توضیح داده شد باکمی تغییر در الگوریتم جایابی می‌توان تمامی ولتاژ شین­ها و پارامترهای خطوط را به طور همزمان تخمین زد. در ادامه به نتایج این جایابی پرداخته خواهد شد.
PMU
خطوط تخمین­زده نشده
شکل ‏۴‑۲: چینش بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری با هدف تخمین حالت سیستم بر روی شبکه ۳۹ شینه IEEE
نتایج جایابی بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری به منظور تخمین حالت و پارامترهای سیستم به طور همزمان
همان طور که در قسمت­ های قبل توضیح داده شد می‌توان جایابی بهینه را به منظور تخمین حالت و پارامترهای سیستم به طور همزمان انجام داد. هر یک از خطوط سیستم هنگامی رویت­پذیر هستند که در یکی از بسته‌های ۳تایی تخمین قرار بگیرد. برای اجرای الگوریتم جایابی بهینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری با هدف تخمین حالت و پارامترهای سیستم ابتدا باید تمامی بسته‌های ۳تایی که هر خط را رویت‌پذیر می­ کند شناسایی کرد. به عنوان مثال بسته‌های ۳تایی که خطوط ۱۰-۱۱ و ۱-۲ را رویت­پذیر می­ کند در جدول ‏۴‑۴ آورده شده ­اند.

جدول ‏۴‑۴: بسته‌های سه­تایی تخمینی خطوط ۱۰-۱۱ و ۱-۲

بسته‌های تخمینی خط ۱۰-۱۱

بسته‌های تخمینی خط ۱-۲

۱۰ ۱۱ ۶

۱ ۲ ۳۰