۰

بدون علائم

۱

اریتم در ناحیه دسترسی به رگ، با یا بدون وجود درد

۲

درد در محل دسترسی به درد رگ با اریتم و/یا ادم

۳

درد در محل دسترسی به اریتم

تشکیل رگه

طناب وریدی قابل لمس

۴

درد در محل دسترسی عروق یا اریتم

تشکیل رگه

طناب عروقی قابل لمس کمتر از ۱ اینچ در طول

درناژ چرکی

• التهاب و عفونت در محلجاگذاری کاتتر وریدی(۷ ،۱۰).

میزانمرگناشیازعفونتجریانخونمرتبطباکاتتر حدود۲۰درصدوافزایشطولاقامتدربیمارستانبه طورتقریبییکهفتهبا۳۷۰۰دلارهزینهاضافیتخمین زدهشدهاست بدینجهتطیتزریقداخلوریدی بیماررابایدازنظربروزعلایمیمثلگرمایموضعی، قرمزی،حساسیتوسفتیویاورممحلتزریقکهنشانگر وقوعفلبیتهستند،کنترلنمود(۳)

• ورود مایع به فضای بافتی: ۲۳ ٪ تا ۲۸ ٪ شیوع ورود مایعات به فضای خارج رگ و التهاب ناحیه نیز دیده می شود(۶).

• ترومبوز ، امبولی

• ازاسیب به عصب را به عنوان متداول ترین عارضه جاگذاری کاتتر وریدی عنوان می شود(۵).

یک سری از مشکلات ناشی ازتلاش های ناموفق برای دسترسی به عروق محیطی است میزان تلاش های ناموفق در اولین تلاش جهت جاگذاری کاتتر وریدی در بالغین ۲۸ ٪ است و بیش از ۵۰ ٪‌تلاش ها برای دست یافتن به یک ورید در بیماران خیلی پیر، ناموفق گزارش شده است و نیاز به تلاش های بیشتر دارد(۶). درد بدنبال تلاش های متعدد جهت چند جاگذاری کاتتر وریدی یا ترس از انجام این اقدامات می تواند دسترسی به عروق را مشکل سازد(۶ ،۱۹). ۱۲ ٪ بیماران در محیط بیمارستان در روز سوم جزء بیمارانی که دارای جاگذاری کاتتر وریدی در انها مشکل هستند قرار می گیرند(۶).

در آمریکا بیش از ۱۰% از بزرگسالان بدلیل ترس از تزریق، از مراقبت های درمانی اجتناب می کنند (۱۶،۱۹)ترس از درد و اضطراب مربوط به گذاشتن آنژیوکت ممکن است منجر به استرس بیمار در دوره قبل از عمل جراحی شود از این رو ترس ازجاگذاری کاتتر وریدیموجب کاهش یا عدم همکاری بیمار، عدم موفقیت در فرایند جاگذاری کاتتر وریدی (۱۵) و همچنین باعث درد و انقباض و طولانی شدن زمان کلی فرایند درمانی می شوند(۱۶) علاوه بر این در بیمارانی که از جاگذاری کاتتر وریدی می ترسند و یا کسانی که تجربه جاگذاری کاتتر وریدی ، مخصوصا” جاگذاری کاتتر وریدی نا موفق را دارند مشکل تر و پیچیده تر می شود و چون ترس باعث فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک و بدنبال ان هم انقباض عروق رخ می دهد در نتیجه فرایند جاگذاری کاتتر وریدی با مشکل بیشتری روبرو خواهد شد می شود . وقتی که اولین اقدام بی نتیجه می ماند تقریبا” بیماران یک درجه ای از فعالیت سمپاتیک را تجربه می کنند که به طور فزاینده ای جاگذاری کاتتر وریدی را مشکل می کند­(۵،۶).
علاوه بر این درد ناشی از جاگذاری بی نتیجه کاتتر وریدی ، رابطه بیمار و پرستار را مختل کرده و باعث عدم اعتماد بیمار نسبت به پرستار می شود در حالی که اعتماد شرط لازم برای وجود ارتباط و قبول اقدامات درمانی است(۱۶).
با توجه به اینکه جاگذاری کاتتر وریدی در کودکان و شیرخواران بسیار مشکل است در انها عوارض گوناگونی روی می دهد.میزان دفعات ناموفق رگ­گیری در کودکان ۴۴ ٪ در اولین تلاش است و ۴۳ ٪ کودکان به تلاش های سوم یا بیشتر نیازمند خواهد بود(۶) کودکان بستری در بیمارستان تحت روش های ناراحت کننده و دردناک قرار می­گیرند قرار دادن کاتتر وریدی یکی از رایج ترین پروسیجرهای تهاجمی دردناک و یک روش پر تکرار در بیمارستان های کودکان است اغلب کودکان چنین روشی را استرس ­آور­ ترین و یکی از پر صدمه ترین جنبه بستری در بیمارستان بیان می­ کنند کودکان در این مواقع گریه می­ کنند، می­ترسند و از همکاری امتناع می کنند(۲۵،۲۶).