۹۵/۱۶-
۰۰۱/۰
ضریب تعیین
۷۱۶/۰
مقدارF
۹۴/۹
سطح معناداریF
۰۰۱/۰
دوربین واتسون
۴۴/۲
فصل پنجم
نتیجه گیری وپیشنهادهای
پژوهش
۵-۱- مقدمه
مدیران به عنوان مسئولان تهیه صورتهای مالی با اشراف کامل بر وضعیت مالی شرکت و با دارا بودن سطح آگاهی بیشتر نسبت به سایر کاربران از صورت های مالی، به طور بالقوهای سعی مینمایند که تصویر واحد تجاری را مطلوب جلوه دهند. به طور مثال ممکن است از طریق منظور نمودن هزینه های یک دوره به عنوان دارایی، باعث کمگویی هزینهها و گزارش سود بیشتر در صورتهای مالی شوند. نیز ممکن است دارایی ها و سرمایه واحد تجاری بهتر از وضعیت واقعی به نظر برسد و انگیزه تزریق سرمایه و منافع مالی از طریق افراد برون سازمانی به شرکت افزایش مییابد.
در چنین شرایطی، اصول و رویههای حسابداری به پشتوانهی مراجع تدوینکننده ی استاندارهای حسابداری با هدف متعادل کردن خوش بینی مدیران، حمایت از حقوق ذینفعان و ارائه منصفانهی صورتهای مالی، مفهوم محافظه کاری را به کار میبندند.
۵-۲-تحلیل نتایج آزمون فرضیه ها
در این تحقق برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی استفاده شده است. در روش داده های ترکیبی داده های مربوط به کلیه شرکتها برای سالهای مختلف، به صورت همزمان برای تخمین مدلها مورد استفاده قرار میگیرد. در روش داده های ترکیبی، مدلها در طی یک دوره زمانی تخمین زده میشوند و تغییرات سالانه در این روش هموار می شود.
۵-۲-۱-نتایج مبتنی بر آزمون فرضیه اول پژوهش
جهت آزمون این فرضیه که میگوید بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری رابطه معنی داری وجود دارد. در این فرضیه به علت معنی داری شدن آزمون لیمر، برای آزمون فرضیات از روش تلفیقی و اثرات تصادفی استفاده می شود. در جدول ۴-۹ مشاهده می شود که مقدار دوربین واتسون رعایت شده(۰۴/۲) پس می توانیم مطمئن باشیم خطای متغیرها با هم رابطه نداشته و مستقل از همدیگر می باشند. در این فرضیه میزان تبیین مدل (دقت) ۳۳/۰ درصد است که این مقدار قابل اتکا نبوده و می توان گفت مدل توسط متغیر مستقل تبیین نشده است و از طرف دیگر میزان خطای محاسبه شده برای آزمون فیشر بیشتر از ۵ درصد است که این نشان از عدم رابطه خطی بین دو متغیر این فرضیه میباشد .از طرفی سطح معنیداری(میزان خطا) آزمون t بیشتر از ۵ درصد(۷۱۱/۰) بنابراین می توان گفت متغیر مستقل نتوانسته متغیر وابسته را تحت تاثیر قرار دهد . با توجه به نتایج پیش فرضها و معنی دار نشدن آزمون t می توان گفت که بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری رابطه معنی داری وجود ندارد. بنابراین این فرضیه رد می شود. در پژوهش جیمی ماتائو[۱۳۸] (۲۰۱۰) با عنوان تاثیر محافطهکاری حسابداری و سرمایه گذاری به بررسی آثار محافظه کاری حسابداری بر انگیزه های سرمایه گذاری توسط مدیران پرداخت. نتایج بیانگر رابطه منفی بین محافظه کاری و سرمایهگذاری شرکت و عملکرد عملیاتی آتی برای شرکت هایی بود که با محدودیت مالی مواجه بودند. این همبستگی منفی بین سرمایهگذاری و محافظه کاری را می توان با بهره گرفتن از ادبیات توجیه کرد. به این صورت که محافظهکاری می تواند موجب ایجاد انگیزههای ناسالم در جهت سرمایه گذاری توسط مدیران شود و آنها از پذیرش پروژههایی با خالص ارزش فعلی مثبت صرف نظر کنند.این فرضیه با نتایج تحقیق ماتائو مطابقت ندارد.
۵-۲-۲-نتایج مبتنی بر آزمون فرضیه دوم پژوهش
جهت آزمون این فرضیه که میگوید عدم تقارن اطلاعات در رابطه بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری نقش واسطهای ایفا می کنند. در این فرضیه به علت معنی داری شدن آزمون لیمر، برای آزمون فرضیات از روش تلفیقی و اثرات ثابت استفاده می شود. در جدول ۴-۱۰ مشاهده می شود که مقدار دوربین واتسون رعایت شده (۴/۲) پس می توانیم مطمئن باشیم خطای متغیرها با هم رابطه نداشته و مستقل از همدیگر میباشند. در این پژوهش میزان تبیین مدل (دقت) ۷/۷۱ درصد است که این مقدار قابل اتکا بوده و می توان گفت مدل توسط متغیرهای مستقل تبیین شده است و از طرف دیگر میزان خطای محاسبه شده برای آزمون فیشر کمتر از ۵ درصد است که این نشان از رابطه خطی بین متغیرهای این فرضیه می باشد .از طرفی سطح معنی داری(میزان خطا) آزمون t برای محافظه کاری کمتر از ۵ درصد(۰۱۷۰/۰) بنابراین میتوان گفت متغیرهای مستقل توانسته است متغیر وابسته را تحت تاثیر قرار دهد . در فرضیه اول مشاهده شد که محافظه کاری بر بازده سرمایه گذاری تاثیر معنیداری نداشت و در این فرضیه با وجود دخالت عدم تقارن ،محافظه کاری بر بازده سرمایه گذاری تاثیر معنی داری داشت بنابراین میتوان گفت عدم تقارن اطلاعات در رابطه بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری نقش واسطهای ایفا می کند، بنابراین، این فرضیه تایید می شود. چن و سو (۲۰۱۳)[۱۳۹] مالکیت غیر مستقیم سرمایه گذاری شرکتها برشرکتهای سرمایهپذیر بر هزینه بدهی و نقش محافطهکاری حسابداری را در کاهش هزینه بدهی را بررسی نمودند. آنها نشان دادند در شرکتهایی که ساختار سرمایه گذاری در آنها پیچیده است، هزینه کارگزاری و عدم تقارن اطلاعاتی بین سهامداران و اعتباردهندگان زیاد است. آنها معتقد هستند که در چنین شرکت هایی تضاد منافع میان سهامداران و اعتباردهندگان زیاد است و هزینه بدهی نیز بالاست. آنها دریافتند که محافطهکاری حسابداری در شرکتها با لایه های غیر مستقیم سرمایه گذاری، موجب کاهش بدهی خواهد شد. نتایج این پزوهش با پژوهش چن و سو همسو می باشد.
۵-۲-۳ –نتایج مبتنی بر آزمون فرضیه سوم پژوهش
جهت آزمون این فرضیه که میگوید بین مالکیت نهادی و بازده سرمایه گذاری رابطه مثبت معنیداری وجود دارد. در این فرضیه به علت معنی داری شدن آزمون لیمر، برای آزمون فرضیات از روش تلفیقی و اثرات تصادفی استفاده می شود. در جدول ۴-۱۱ مشاهده می شود که مقدار دوربین واتسون رعایت شده(۱۲/۲) پس می توانیم مطمئن باشیم خطای متغیرها با هم رابطه نداشته و مستقل از همدیگر می باشند. در این فرضیه میزان تبیین مدل (دقت) ۳/۲ درصد است که این مقدار قابل اتکا بوده و میتوان گفت مدل توسط متغیر مستقل تبیین شده است و از طرف دیگر میزان خطای محاسبه شده برای آزمون فیشر کمتر از ۵ درصد است که این نشان از رابطه خطی بین دو متغیر این فرضیه میباشد .از طرفی سطح معنی داری(میزان خطا) آزمون t کمتر از ۵ درصد(۰۰۱۷/۰) بنابراین میتوان گفت متغیر مستقل توانسته متغیر وابسته را تحت تاثیر قرار دهد . با توجه به نتایج پیش فرضها و معنیدار شدن آزمون t میتوان گفت که بین مالکیت نهادی و بازده سرمایه گذاری رابطه معنیداری وجود دارد. بنابراین این فرضیه تایید می شود. لینزولمن(۲۰۰۱)به بررسی شرکتهای بورسی آسیای شرقی در بحران مالی آسیایی در جولای ۱۹۹۷ آغاز شده بود پرداختند. این بحران یک شک منفی برای فرصت های سرمایه گذاری در بازار این کشورها بودکه انگیزه لازم را به سهامداران عمده و کنترل کننده شرکت می داد تا از سهامداران اقلیت سلب امتیاز کنند.نتیجه پژوهش این بود که بازده سهام شرکتهایی که امکان سلب مالکیت از سهامداران نهادی و اقلیت در آنها بیشتر بوده تقریبا در هر سال۹درصد کمتر از سایر شرکتها بود یعنی تاثیر تمرکز بر عملکرد شرکت منفی بود شواهد نشان داد که در زمانی که فرصتهای سرمایه گذاری برای کسب بازده سرمایه گذاری محدود است ساختار مالکیت نقش عمده ای برای سرمایه گذاری دارد.نتایج این پژوهش با پژوهش لینزولمن همسو نمی باشد.
۵-۲-۴-نتایج مبتنی بر آزمون فرضیه چهارم پژوهش
جهت آزمون این فرضیه که میگوید عدم تقارن اطلاعاتی در رابطه بین محافظه کاری بازده سرمایه گذاری نقش واسطهای ایفا می کند. در این فرضیه به علت معنیداری شدن آزمون لیمر، برای آزمون فرضیات از روش تلفیقی و اثرات ثابت استفاده می شود. در جدول ۴-۱۲ مشاهده می شود که مقدار دوربین واتسون رعایت شده(۴۴/۲) پس می توانیم مطمئن باشیم خطای متغیرها با هم رابطه نداشته و مستقل از همدیگر می باشند. در این فرضیه میزان تبیین مدل (دقت) ۶/۷۱درصد است که این مقدار قابل اتکا بوده و می توان گفت مدل توسط متغیرهای مستقل تبیین شده است و از طرف دیگر میزان خطای محاسبه شده برای آزمون فیشر کمتر از ۵ درصد است که این نشان از رابطه خطی بین متغیرهای این فرضیه می باشد .از طرفی سطح معنی داری(میزان خطا) آزمون t برای مالکیت نهادی کمتر از ۵ درصد(۰۲۹/۰) بنابراین می توان گفت متغیرهای مستقل توانسته اند متغیر وابسته را تحت تاثیر قرار دهد . در فرضیه سوم مشاهده شد که میزان تاثیر مالکیت نهادی بر بازده سرمایه گذاری برابر ۰۵۲/۰ میباشد ولی در این فرضیه با وجود دخالت عدم تقارن نیز مالکیت نهادی بر بازده سرمایه گذاری برابر با (۰۲۹/۰) می باشد بنابراین طبق نتایج این فرضیه میتوان گفت عدم تقارن اطلاعاتی در رابطه بین مالکیت نهادی و بازده سرمایه گذاری نقش واسطهای ایفا می کند. پس فرضیه چهارم این پژوهش نیز تایید می شود.
نتیجه گیری کلی جدول(۵-۱)
فرضیات
شرح فرضیات
نتیجه گیری
فرضیه یک
بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد،
فرضیه رد می شود
فرضیه دو
عدم تقارن اطلاعات در رابطه بین محافظه کاری و بازده سرمایه گذاری نقش واسطهای ایفا می کنند.